To see or not to see

Het zien verandert als de geest rust. Als de geest niet rust zien we een boom niet echt. We herkennen iets dat we een boom noemen. De geest labelt razendsnel. Op dat moment zien we het object niet meer zoals het is. Het zuivere zien is versluierd, belemmerd.

Zelfs als je alle tijd neemt omdat je de boom zo mooi vindt, zie je hem niet echt als je hem gelabeld hebt. Sterker nog je hebt er een oordeel aan toegevoegd. In je geest is het object al niet meer zuiver waar te nemen. Probeer het je maar eens voor te stellen: Een mooie boom, kijk er maar eens naar. En nu een boom zonder dat je denkt aan een boom. Dit is een contradictio in terminis, dat weet ik, maar probeer het toch maar. Ervaar je verschil?

Je kunt ervaren dat er ineens veel meer leven zit in de boom. Dat je de boom echt ziet. Misschien spat de energie er zelfs vanaf. Het beeld in je geest wordt lichter. Sprankelt. Je voelt de openheid, joy. Verwondering. Je ervaart bewustzijn.

Bewustzijn heeft in het Engels twee woorden. Awareness en consciousness. Het eerste kunnen we ook vertalen met ‘louter gewaarwording’ en het tweede blijft in de vertaling ‘bewustzijn’. Bij het tweede zijn denkbeelden en woorden nodig, bij pure gewaarwording niet. Hoe meer we de geest laten rusten, hoe minder gedachten, hoe minder woorden, hoe minder projectie, hoe minder vertekening, hoe minder sluiers. Hoe puurder we gewaar zijn, hoe meer energie het geeft, en hoe meer we het gevoel hebben te leven.